Vroeger was alles beter...

Een uitspraak die ik steeds beter begrijp. Zelf behoor ik tot Gen Z, ofwel de generatie die al op veel te jonge leeftijd onafscheidelijk is geworden van de smartphone en sociale media. Het klinkt allemaal zo leuk: ik ben altijd in contact met iedereen, ik kan op elk moment een kijkje nemen in het leven van een ander en ik heb een eindeloze stroom aan informatie tot mijn beschikking. Maar, zoals we inmiddels allemaal wel weten, is dat niet zonder gevolgen. Als tiener was ik me daar nog niet zo bewust van, maar zodra ik in 2017 startte aan de opleiding Communicatiewetenschap aan de Radboud Universiteit leerde ik daar steeds meer over en wekte het mijn interesse.

Naarmate de studiejaren voorbijvlogen merkte ik op dat mijn omgeving en ik zelf steeds meer last begon te krijgen van de gevolgen van sociale media. Waar de één kampt met een smartphoneverslaving, werd de ander onzeker of zelfs depressief van de blootstelling aan ‘perfecte’ levens op Instagram. We krijgen constant enkel de leuke, goede en succesvolle delen van andermans leven te zien op sociale media. En hoe stom het ook is, ik doe daar zelf ook gewoon aan mee, bijvoorbeeld als het gaat om goede prestaties.

Hoe hypocriet ook, er is niks wat mij zo negatief kan triggeren als het lezen over andermans succesverhalen op LinkedIn, maar ondertussen post ik zelf met gepaste trots over mijn eigen prestaties. Dit systeem wordt door de sociale mediaplatformen in stand gehouden. Want eerlijk, welke student gaat op LinkedIn, hét platform voor het vinden van een baan, posten over mislukkingen? Juist, dat gebeurt eigenlijk niet. En het zijn juist die succesverhalen die bijdragen aan onze eigen prestatiecultuur.

Van gedachtegoed naar praktijk

Dus; studenten, sociale media en prestatiedruk. Drie onderwerpen die enorm relevant zijn voor mij. Ik ben student, ik maak veel gebruik van sociale media, ik ervaar prestatiedruk en daarnaast vind ik mentale gezondheid ontzettend belangrijk. Met deze interesses en mijn zorgen over mentale klachten onder studenten besloot ik als wetenschapper in spe mij te gaan verdiepen in de negatieve effecten van sociale media tijdens het schrijven van mijn bachelor- en masterthesis, onder begeleiding van onze eigen Doeschka.

Over de resultaten van mijn onderzoeken later meer. Wat ik echter wel alvast kan verklappen is dat ik opnieuw de handen ineen heb geslagen met Doeschka bij haar bedrijf The Lab of Life. Ook hier is de mentale gezondheid van studenten een belangrijk onderwerp. Door onze gedeelde passie voor het mentale welzijn van studenten krijg ik de kans om samen met The Lab of Life mijn bevindingen hierover te delen en daardoor meer bewustzijn te creëren over het fenomeen prestatiedruk en andere studenten hierbij te helpen. En daar heb ik enorm veel zin in!

Deel dit artikel